ایشان با تحقیقات گسترده در مورد سلاح های قدیمی اروپایی و شیوه بکارگیری آنها دروازه هایی جدید برای علاقه مندان گشود
اولین باری که کیت را ملاقات کردم نه از دست دادن بتونی مردی که هنوز مشغول کار بر روی عضلات خود باشد خبری بود نه از یک دروازه فتح نشدنی نا مطمئن ، در عوض او را مردی مهربان ، با اعتماد به نفس و با شخصیتی مطبوع یافتم که همیشه لبخند مهربانی به لب دارد و دارای حالت نامرئی و جذبه خاص یک مبارز است
جف تامپسون ( مربی شوتو کان ) در مقدمه کتاب نبرد تن به تن اثر پروفسور کیت . آر . کرنشپکت
استاد بزرگ کیت . آر . کرنشپکت رئیس و بنیانگذار EWTO می باشد . وی در اوایل زندگی متوجه شد که علاقه ای شدید به هنر های رزمی و پرورش اندام دارد . ایشان در طول دوران تحصیلش به شدت در مورد هنر های دفاع شخصی آسیای ( که در آن زمان در آلمان نادر بود . ) به مطالعه می پرداخت ، حضور در کلاس های خصوصی مربیان آسیایی و تمرینات زیاد ایشان تا حدی بود که حتی موجب غفلت ایشان در امتحانات پایانی دبیرستان شد . ایشان بعد ها به فراگیری مترجمی وارد پلیس آلمان شد . سپس به عنوان سرمربی وینگ چون اروپا به تحصیلاتش ادامه داد تا اینکه به مقام استادی در دانشگاه ( پروفسور ) رسید
شاید برای شما نیز جالب باشد تا بدانید استاد کرنشپکت چگونه وینگ چون را انتخاب کرد ؟
در هنر رزمی وینگ چون ، ( استاد اعظم ایپ من ) آخرین استاد بزرگ مشترک همه سبک های آموزشی آن می باشد . وی استاد بزرگ جهان کونگ فوی معاصر خودش بود
استاد اعظم ایپ من دارای سرشت و عزت نفسی متعالی بود و بدون غرور و تکبر ایام را می گذراند . ایشان با وجود شهرت و اقبال زبانزدش رفتار تحقیر کننده و متکبرانه ی بعضی از کونگ فو کارهای هم دوره ی خودش را نداشت . شما در مواجه با این انسان خود ساخته هیچ خود نمایی نمی دیدید
از ویژگیهای اصلی ایشان این بود که افراد در معاشرت با ایشان راحت بودند ، بی ریایی ، بی تکلفی ، گرمی و میهمان نوازی او در هر حالی آشکار بود
گفتگوهای ایشان با گویش ( فتشان ) ( یکی از لهجه های زبان چینی ) آسودگی خاطر و شخصیت دوستانه این استاد بزرگ را نشان می داد . در واقع او انسانی با یک شخصیت فوق العاده بود
در ادامه و در سال ۱۹۸۲ و پس از انتقال اداره ی مرکزی سازمان به هیدل برگ سازمان اقدام به کرایه قصر لانگ زل کرد و به این ترتیب رویای دیرینه استاد بزرگ کرنشپشت و استاد اعظمش لئونگ تینگ به تحقق رسید و قصری در فضایی زیبا و رمانتیک در میان جنگلی انبوه که یا آور مدارس رویایی کونگ فو در میان جنگلهای چین است در اختیار وینگ چون و علاقه مندانش قرار گرفت ، اما این تازه ابتداری راه بود
سبک وینگ چون کونگ فو اولین بار در سال ۱۳۷۳ توسط آقای فیروز قهرمانی وارد ایران شد ، استقبال کم نظیر علاقه مندان به هنر های رزمی از وینگ چون و زحمات آقای قهرمانی سبب شد تا به سرعت وینگ چون در ایران گسترش یابد
اما متأسفانه پس از گذشت چند سال و به علت عدم حضور مداوم آقای قهرمانی در ایران و عدم سازماندهی مناسب تشکیلات ، سازمان دچار مشکلاتی گردید ، اخراج تعدادی از مربیان بنا به دلایل واهی سبب شعله ور تر شدن اختلافات شد تا آنجا که بالاخره به علت بروز برخی مسائل ؟ حراست سازمان تربیت بدنی فعالیت آقای قهرمانی را در ایران ممنوع اعلام کرد
