اگر حمله طولی نباشد ؟ چه اتفاقی می افتد ؟
حملات غیر مستقیم می توانند دستها را دور زده و بدون تماس با بازوها با بدن برخورد کنند . در این مواقع سیستم اعلام خطر بدن فعال نمی شود
برای اطمینان از اینکه سیستم دفاع از خود ما در برابر حملات غیر طولی ( دورانی ) نیز از کارآیی لازم برخوردار است باید مواردی را که ذکر خواهیم کرد بدرستی به کار گرفت :
انرژی باید به سمت جلو جاری شود . یعنی نباید دستها را بدون حرکت در جلوی خود نگه دارید . برعکس باید هر دوی آنها را روی خط مرکزی عمودی به سمت جلو فشار دهید . این حرکت روبه جلو از اصل اول مبارزه پیروی می کند که : اگر راه باز است ، به جلو حرکت کن ! بدون فشار رو به جلوی دائمی قادر به تخمین نیروی حریف و مقایسه نیروی خود با او نخواهید بود . شما باید نیروی حملات حریف را با نیروی رو به جلوی دستهای خود اندازه بگیرید .به این صورت قادر خواهید بود مسیر و قدرت حمله را شناسایی کنید
اگر حریفتان با یک ضربه دورانی به شما حمله کند هر چند با دستهایتان برخورد نخواهد کرد ، ولی دست پرتاب شده شما یا به سر او اصابت کرده و حرکت او را متوقف می کند یا قبل از برخورد ضربه او را به عقب پرتاب خواهد کرد . چرا که مسیر طی شده توسط ضربه دورانی بلندتر می باشد . مسیر حرکت این ضربه غیر مستقیم بوده و نتیجه آن هدر رفتن زمان است . این حقیقت که کوتاهترین فاصله بین دو نقطه یک خط مستقیم است ما را به این نتیجه می رساند که مشت مستقیم بر ضربه دورانی ارجحیت دارد
سیستم دفاعی ما بطور طبیعی از تمهیدات امنیتی اضافی نیز سود می برد که حالت ناخودآگاه داشته و در موقع لزوم خود بخود وارد عمل می شوند . مثلا زمانی که دست پرتاب شده شما با دقت یا قدرت ناکافی به هدف برخورد کند . در فصلهای مربوط به مشتهای زنجیره ای ، تان سائو ، فوک سائو و نوک سائو بیشتر راجع به این مطلب خواهید خواند
پیشروی در صورت باز بودن راه
هر مبارزی باید همیشه میل به پیشروی داشته باشد این یعنی حرکت مستقیم به سمت حریف. این موضوع نه تنها برای بازوها و پاها که لگد می زنند . بلکه در مورد تمام بدن صدق می کند کسیکه از سیستم لئونگ تینگ استفاده می کند باید همیشه انرژی خود را به سمت محور عمودی بدن حریف هدایت کند . اگر مانعی وجود نداشته باشد (مبارز لئونگ تینگ) همواره با دست یا پا محور بدن حریف را بطور مستقیم مورد حمله قرار خواهد داد
مستقیم به این معنی که حمله از بغل و با زاویه صورت نمی گیرد بلکه مبارز حمله و پیشروی خود را در کوتاهترین فاصله ممکن انجام خواهد داد . بدون عقب کشیدن اولیه دست یا پا
از نقطه نظر زبان شناسی هم کلمه لاتین Aggredior (مهاجم) به معنای “من در حال نزدیک شدن ـ به یک شخص ـ هستم ” می باشد . با در نظر گرفتن راهکار عمومی سیستم لئونگ تینگ ، می توان آنرا یک سیستم تهاجمی دفاع از خود نامید . هر چند ما به آن دسته از کسانیکه تهاجمی بودن در نظرشان مساوی با “از خشم کف به دهان آوردن ” می باشد ، تعلق نداریم . این نوع پرخاشگری توانایی نشان دادن هرگونه عکس العمل طبیعی را از ما سلب می کند و بنابراین با هدف ما مغایر است
آنچه توسط وینگ چون پایه گذاری شده حرکت به سمت جلو با دست و پا و اعمال انرژی به سمت جلو است که و در اکثر موقعیتها به طرز مناسبی پاسخگوی نیازهای ماست . در صفحاتی که پیشرو دارید من چگونگی بکارگیری این اصل را در مقابل یکدسته حملات خاص نشان داده ام
مشت ، لگد ، خفه کردن ، حمله با چوب
پیشروی با دست و پا در مقابل حمله با چوب
برای اطمینان از اینکه همدیگر را درک می کنیم و کسی ما را احمق یا خیالاتی محسوب نخواهد کرد باید یک چیز را از همین ابتدا مشخص کنم : دفاع کردن از خود در برابر حمله ای که با استفاده از یک سلاح اجرا شود به هیچ وجه آسان نبوده و همیشه خطرات زیادی به همراه دارد . این موضوع به ویژه زمانی صادق است که در برابر یک متخصص استفاده از سلاح قرار بگیرید . مبارزین سطح بالای وینگ چون خود در استفاده از سلاحها استاد هستند بنابراین کاملا واقع گرا می باشند . آنها می دانند در مواردی که حمله چوب بصورت دورانی اجرا شود استفاده از سیستم تشخیص با حس لامسه چندان مناسب نخواهد بود ، بنابراین تنها راهی که باقی می ماند تشخیص بصری نوع حمله خواهد بود که خطرات خاص خود را به همراه دارد
راه حلی که در اینجا ارائه می شود در عمل کارایی خود را ثابت کرده است اما با اینحال تنها یک امکان از بین بیشمار راه ممکن دیگر به حساب می آید . در این دفاع مدافع بطور طبیعی از دراز کردن بازوهایش به سمت جلو خودداری می کند چرا که ممکن است مورد اصابت چوب قرار بگیرند . مدافع با دست و پا به سمت مهاجم پیشروی می کند گرچه هدف مشت او ناتوان کردن مهاجم است اما ابتدائا برای منحرف کردن ضربه او بکار می رود . پای جلویی مدافع چگونگی مشت مهاجم و دستٍ راست او دستٍ چپ مهاجم را کنترل می کند . استفاده از حس لامسه مدافع را قادر می سازد هرگونه حمله بعدی حریف را شناسایی کند
به حداقل رساندن فاصله " چسبیدن به مهاجم " در صورت بسته بودن راه !
به محض اینکه یکی از دستهای ما با حریف برخورد کند ما فشار خود را به سمت خط مرکزی عمودی بدن او حفظ کرده و بازوی خود را عقب نمی کشیم هم فشار و هم تماس حفظ می شوند . کسانیکه ازشیوه های سنتی دفاع از خود استفاده می کنند اگر پس از مشت زدن با دست راست، راه را بسته ببینند دست را عقب کشیده و مشت دوم را پرتاب می کنند یا لگد می زنند
سیستم وینگ چون چنین راهکاری را از پایه و اساس اشتباه می داند شعار ما این است
" اگر حمله تان با مقاومت حریف روبرو شد عقب نشینی نکنید بلکه به حریف بچسبید "
هر کسی که از این قاعده پیروی نکند خود را در معرض خطر بزرگی قرار می دهد بخصوص اگر حریفش یک مبارز با تجربه وینگ چون باشد. لطفا برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به فصلِ “ هفت اشتباه مرگبار در وینگ چون ” مراجعه کنید . جایی که اصل چهارم وینگ چون مبنی بر پیشروی و تعقیب در صورت عقب نشینی حریف مطرح شده است
اگر مهاجم به بازوی مدافع نچسبد و تماس خود را با آن حفظ نکند در عوض بازوی خود را عقب بکشد تا نیروی حرکتی لازم برای اجرای ضربه دوم را به دست آورد در این صورت ضربه جب مدافع به صورت او ( هدف ) برخورد خواهد کرد . البته به شرطیکه دست چپ مدافع ساکن نبوده و فشار رو به جلو داشته باشد
در صورت برتری نیروی حریف به او راه دهید
این بخش مقدماتی به چهار عکس العمل از مهمترین عکس العمل های غیر ارادی دفاعی یا عکس العملهای رفلکس مانند که بر اثر نیروی وارده به بازوهایتان ایجاد می گردند اختصاص دارد . بر عکس رفلکسهایی که خواستگاه داخلی داشته و بطور طبیعی در هر انسان سالم وجود دارند این عکس العملهای رفلکس مانند را تنها از طریق تمرین با یک مربی با تجربه وینگ چون می توان پرورش داد . به محض اینکه دستهای ما و حریف در هر نقطه ای به هم برخورد کرده و کوچکترین فشاری متوجه دستٍ ما می شود نقطه حمله ، شدت و مسیر ضربه وارده فورا باعث تغییر شکل حالتٍ دست و ایجاد عکس العمل انعکاسی در آن می شود
تنها عامل بوجود آورنده این عکس العملها حرکات تهاجمی حریف می باشد . منظور بروس لی از گفتن “ تکنیک من همان تکنیک حریفم است” همین موضوع بود . به عبارت دیگر عمل شما همان بازتاب عمل حریف است حمله حریف حالت دست شما را به شکلی در می آورد که از شما محافظت می کند
تبدیل ضعف به قدرت
در ابتدا بر اساس اصل “ اگر راه باز است به جلو حرکت کن” عمل کردید در اینجا بود که با مقاومت بازوی حریف روبرو شدید عکس العمل ما چسبیدن به حریف و حفظ تماس حاصله بود . اکنون با احساس فشار قوی که از سوی حریف اعمال می شود فورا به فشار او راه می دهیم
دانش و تجربه به ما نشان داده اند که شخص مکارتر و قویتر همواره بر آنکه ضعیفتر و با صداقت تر است ، برتری دارد . به همین دلیل است که عقل سلیم و طبیعت به ما می آموزند به آنهایی که قویترند اندکی راه دهیم . همان چیزی که بعضی اوقات در حیوانات زبان بسته مشاهده می کنیم ، بنابراین در چنین موقعیتهای اگر به جای مقاومت لجوجانه اندکی راه دهیم عاقلانه تر خواهد بود
آنچه سیستم لئونگ تینگ از شما می خواهد و ضرورتا باید برای راه دادن به حریف انجام دهید ، عمل کردن بر خلاف رفتار معمولیتان است
اگرکسی شما را هل می دهد دیگر نباید در مقابل او مقاومت کرده و فشار را به او بگردانید . اگر کسی شما را کشید باید به او اجازه دهید این کار را انجام داده و از مسیر کشش او پیروی کنید . بیشتر مردم مخالفت با رای حریف را منطقی می دانند چرا که هرکس به طور طبیعی می خواهد با استفاده از هر ابزار ممکن مانع از تحقق اهداف حریف شود و بنابراین به نفعمان خواهد بود تا برعکس خواسته حریف عمل کنیم
اگر این راهکار انتخابی شما باشد ، باید لزوما از حریف قویتر باشید ولی از آنجایی که این کتاب را خریده اید پس حق دارم فکر کنم شما قهرمان فوق سنگین وزن کشتی دنیا نباشید
حتی قویترینِ افراد نیز باید درک کند که برای همیشه قویترین نخواهد بود . دقیقا همانطوری که مؤلف این کتاب نیز مجبور به پذیرش این واقعیت است که دیگر قادر به تمرین با وزنه 200 کیلو گرمی نیست . وزنه ای که در دهه پیش وزنه پایه و استاندارد تمارین او به شمار می آمد . اما نترسید همزمان با کاهش قدرت ، بینش شما افزایش یافته و جبران کمبود قدرت را می نماید . طبق نظر سیگسیموند فن رادکی (1898 - 1970 ) راز قدرت جوانی در این است که از روبرو با هر نوع مقاومتی که در برابرش وجود داشته باشد ، لذت می برد . حکمتی که با بالا رفتن سن بوجود می آید به ما می آموزد تا ضعف را به قدرت تبدیل کنیم .در تائوته چینگ کتاب لائوتزو جاییکه از قوانین حاکم بر جهان هستی و فعالیتهای آن سخن به میان می آید درباره سختی و نرمی اینچنین می گوید :
انسان در حالیکه انعطاف پذیر است به زندگی وارد می شود و با ترک گفتن آن سخت می شود
اگر (هنگام) رشد انعطاف ناپذیر باشد آنگاه مرگ است که آغاز می شود
اگر شروع به سخت شدن کند آنگاه تباهی در پی خواهد آمد
سخت و خشک بودن و حرکت به سمت کامل شدن آغاز پایان است
اگر انعطاف پذیری و کامل نگشتن (ناکاملی) چیره شوند این شروع مطلق خواهد بود
نه هر کس که قدرتش را گسترش دهد ، پیروز است
درخت اگر شاخه هایش را گسترش نمی داد ( قدرتش را گسترش نمی داد ) برای قطع شدن خواهش نمی کرد
انسان اگر قدرتش را بر همه جا نمی گسترد جانش را از دست نمی داد
در این دنیا هیچ چیز چون آب شکل نمی پذیرد در عین حال سخت ترین ها را نیز مسخر می گرداند
عالی در نگاه داشتن ، عالی در بدست آوردن نمی توان نگاهش داشت اما نگاه می دارد
نامرئی بر مرئی غلبه می یابد ، انعطاف پذیر بر سخت
همه دانند این و کسی به آن عمل نکند
آنکه به جان بپذیرد (آنکه تحمل کند) شهره خواهد شد کسیکه راه دهد چیره خواهد شد
آنچه فوق العاده است خارق العاده به نظر آید
واکنشهای وینگ چون به دو دسته تقسیم می شوند :
واکنشهای درونی و واکنشهای بیرونی ، در زیر به شرح این دو دسته واکنش می پردازیم :
بیرونی : اگر فشار بر قسمت بیرونی دست وارد شود این نوع واکنش رفلکس مانند ممکن است رخ دهد . بسته به جهت نیرو ، هر یک از این دو نوع عکس العمل رفلکس مانند ممکن است رخ دهند :
دست بال مانند (بونگ سائو)
کف دست رو به بالا (تان سائو)
درونی : اگر فشار بر روی قسمت داخلی بازو وارد شود به تناسب جهت نیروی قسمت داخلی بازو وارد شود به تناسب جهت نیروی وارده هر یک از این واکنشهای رفلکس مانند ممکن است رخ دهند :
بازوی فرو افتاده (پاک سائو /جام سائو)
بازوی بال مانند از داخل (کائو سائو)
توجه : اگر چه این واکنشها به عنوان دفاع به کار می روند اما در اصل تهاجمی و رو به جلو هستند . این واکنشها را می توان به عنوان ضربه هایی که توسط حریف متوقف شده اند در نظر گرفت . طبق گفته ما راه باریکی مرکز بدن ما را به حریف متصل می کند . اگر ما در این مسیر با دست حریف برخورد کنیم او می تواند با استفاده از نیرویی هم اندازه نیروی ما حرکت رو به جلوی ما را متوقف کند
فورا واکنش دهید
چهار واکنش رفلکس مانند به محض وارد آمدن فشار از دست حریف بر دست ما اجرا می شوند بنابر تجربه مقاومت بیش از حد در برابر فشار اشتباه می باشد هر چقدر زمان عکس العمل را به تعویق بیاندازیم به همان نسبت مشتهای حریف شتاب بیشتری بدست آورده و در نهایت به مرحله ای می رسند که فرصتی برای عکس العمل نخواهیم داشت . به این دلیل نه تنها نباید صبر کنیم تا فشار از حد توان ما افزونتر شود بلکه باید فورا به حریف راه بدهیم تا از اعمال نیروی بیشتری جلوگیری کرده باشیم همزمان با افزایش این نیروها حساسیت حس لامسه کاهش یافته و احتمال اشتباه بیشتر می شود
